بارالهی مستِ مستم، مستِ مستم، مستِ مست

  عاشقِ دیوانه ی مستی ، ولی ساغر به دست

  کزغمِ دوران ، میانِ کوچه شب ها می گذشت

  مردی از جَنَّت که رنجِ کودکان را می شکست

  خنده بر لب های شان می راند و شب درسوزِ دل

  سرگریبان ،بر سرِ چاهی چه گریان می نشست

  اینک اما کوچه خاموش ست و این شب بی صداست

  کودکان در انتظار و، مرد حق امَّا گُسَـست

                                                                               ح - ب

                                                                              تـــــوهـــم

                                                                               21:30 

                                                                            28/05/1390